ฟิกบารามอสต้อนรับสงกรานต์
สงกรานต์จ้าสงกรานต์
ผู้เข้าชมรวม
991
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ร้อน!! ร้อนๆๆๆๆๆๆ”
“นายจะบ่นอะไรนักหนา เฟริน มันก็ร้อนด้วยกันทุกคนนั่นแหละ”
หนึ่งในสามนางฟ้าประจำป้อมอัศวินเอ่ยขึ้น เมื่อเริ่มหมดความอดทนกับการบ่นมานานนับชั่วโมงของหญิงสาวคนใหม่ประจำป้อม เพิ่มจากสามนางฟ้าเป็นสี่นางฟ้า คนที่ไม่เคยทำตัวให้สมหญิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว ในขณะนี้ก็เช่นเดียวกัน เมื่อหญิงสาวใส่เสื้อคอคว้านลึกแทบจะเห็นล่องอก เสื้อกล้ามสีขาวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ กางเกงขาสั้นที่สั้นจนไม่รู้จะสั้นยังไง เผยขาอ่อนที่ไม่ควรให้ชายใดเห็นได้นั่งดูกันอย่างไม่ปิดบัง แต่อากาศอย่างนี้ไม่มีใครให้ความสนใจหรอก ร้อนจะชัก หลายคนแทบหมดสภาพพัดในมือไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก
“ก็มันร้อนนี่หน่ามาทิลด้า”
“แล้วนายบ่นมันช่วยอะไรได้บ้างไหมล่ะ บ่นไปมันก็ไม่ทำให้หายร้อนหรอกน่า”
เจ้าแม่คทาประจำป้อมเอ่ยขึ้นบ้าง เจ้าตัวนั่งแบบหมดสภาพอยู่เคียงข้างเจ้าหญิงคนงามแห่งคาโนวาล ที่แม้จะพยายามเก็บอาการแค่ไหน แต่ก็มีสภาพแทบไม่ต่างจากคนอื่นเลย
“นั่นซิคะคุณเฟริน บ่นไปก็ไม่ทำให้เย็นขึ้นหรอกค่ะ”
“นานดิเฟริน แล้วนี่คาโลมันไปไหนซะล่ะเนี่ย”
คิลเสริมพร้อมถามหาเพื่อนอีกคนที่ไม่เห็นอยู่ในห้อง แล้วเสียงที่ให้คำตอบก็ดังให้ทุกคนตกใจเล่นมาจากข้างหลัง
“ห้องประชุม คาโลถูกเรียกไปประชุมตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ”
“โรนายจะพูดโดยไม่มาข้างหลังบ้างได้ไหม เดียวพวกเราก็ได้ตกใจตายกันพอดี”
“แค่ความร้อนยังไม่พออีกหรือไง ฉันว่าพวกนายน่าจะตายเพราะความร้อนมากกว่าเพราะฉันนะ ครี๊ด”
“ก็คงจะอย่างนั้นล่ะครับคุณโร แต่ผมสงสัยครับ ว่าอากาศร้อนแบบนี้ทำไมคุณโรยังดื่มชาอยู่ได้อีกครับ ไม่ร้อนหรอครับ”
“ไม่ร้อนหรอกซีบิล ก็นี่มันชาเย็น ไม่ใช่ชาร้อนซะหน่อย”
ว่าเสร็จเจ้าตัวก็เอียงถ้วยที่ดื่มอยู่ให้ทุกคนได้ดู น้ำชาสีเขียวอ่อนแซมอยู่กับก้อนน้ำแข็งจำนวนมากที่ลอยฟ้องอยู่เต็มไปหมด
เฟรินทำท่าหมดสภาพอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะคิดอะไรได้ หันไปหาคิลที่นั่งอยู่ไม่ห่างนักแล้วกระซิบอะไรกันสักครู่ คิลพยักหน้ารับแล้วเดินออกจากห้องไปด้วยกัน ทั้งสองกลับมาอีกครั้งพร้อมด้วยถังใบใหญ่ที่มีน้ำบรรจุอยู่เต็ม
“เอาน้ำมาทำอะไรหรอครับคุณเฟริน” ซีบิลเอ่ยถามขึ้น
คนทั้งห้องพยักหน้ารับกับคำถามนี้ ทั้งหมดมองคนทั้งสองตั้งแต่ก้าวออกไปก้าวแรกแล้ว และเมื่อกลับมาพร้อมถังที่ต้องช่วยกันหิ้วก็ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่
“ก็พวกเราทุกคนร้อนใช่ไหมล่ะ”
ทุกคนพยักหน้ารับ แล้วเฟรินก็เฉลย โดยการตักน้ำนั่นขึ้นมาขันหนึ่ง ครี๊ดคิดว่าจะเอามาให้ดื่ม ถึงแม้ถึงที่เอามานั้นจะไม่ใช่ถังที่เอาไว้ใส่น้ำกินก็ตามที เขาจึงยื่นมือขอเป็นคนแรก
“เอามาให้กินหรอ ดีเลยเอามาซิขอก่อนแล้วกัน”
แล้วก็ตามมาด้วยเสียงขอและมืออีกหลายมือ แต่สิ่งที่ได้กลับมากลับเป็นน้ำเปล่าๆไม่ใส่ขันซะงั้น ครี๊ดเปียกตั้งแต่หัวถึงไหล่ น้ำไหลลงมาเป็นทาง
“ไอ้เฟริน”
แล้วเจ้าตัวก็แย่งขันในมือมาสาดน้ำใส่บ้างอย่างโมโห แล้วทุกคนก็เข้าใจ ต่างรีบเอาน้ำสาดใส่กันอย่างเมามัน ยิ่งไม่มีคนห้ามยิ่งไม่ต้องพูดถึง ต่างเปียกโชกกันอย่างทั่วถึงกัน ตัวเปียกแม้จะมีลมร้อนๆพัดมาก็ทำให้รู้สึกสบาย แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“เฮ้ย พวกที่ไปประชุมกลับมาแล้วเก็บเร็วเข้า”
ใครคนหนึ่งหันไปเห็นเข้าพอดี เรียกสายตาของทุกคนให้หันมามองอย่างรวดเร็ว ภาพที่เห็นทำให้แทบช็อค ต่างรีบเก็บของทำความสะอาดกันอย่างเร่งรีบ ยกเว้นเพียงเฟริน เจ้าตัวเดินไปยืนอยู่ริมหน้าต่าง เห็นได้ถนัดชัดเจนว่า คนสามคนที่เดินตามกันกลับป้อมมานั้น มีสภาพไม่ผิดกับปลาตากแห้ง แม้แต่น้ำแข็งเดินได้ก็ยังเหมือนตุ๊กตาหิมะที่กำลังละลายยังไงยังงั้น
“เฮ้ย พวกเรายังไม่ต้องเก็บหรอก เรามาทำอะไรสนุกๆกันดีกว่า”
ทุกคนหยุดการทำงานกันทันที หันมามองคนเจ้าแผนการอย่างสนใจ ทุกคนวางของที่อยู่ในมือแล้วเดินเข้ามาหาเฟริน
“นายจะทำอะไรล่ะเฟริน”
“ก็นั่นไง” เฟรินบุ้ยใบ้ไปทางคนทั้งสาม
แล้วทั้งหมดก็รวมหัวกันอย่างสนุกเพื่อวางแผนแห่งความเย็นในหน้าร้อน ที่ร้อนจนแม้แต่น้ำแข็งมีชีวิตก็ยังต้องละลาย
“ร้อนๆแบบนี้ยังต้องมานั่งประชุมกันอีก ไม่ไหวเลยว่ะโรเวน”
ไธนอสเอ่ยขึ้นเมื่อเดินห่างปราสาทกลางมามากแล้ว ทั้งสามแทบจะไม่มีแรงเดินฝ่าความร้อนกลับป้อมกันเลยทีเดียว คาโลเองแม้จะเป็นคนเก็บอารมณ์เก่ง แต่ความร้อนก็ทำให้เขาไม่อาจเก็บอาการไว้ได้อีกต่อไป คนอย่างเค้าชอบความเย็นมากกว่าความร้อนเป็นไหนๆ อีกไม่กี่ก้าวก็จะผ่านเข้าไปในตัวป้อม แล้วก็
ซ่า...........................
น้ำเย็นๆจำนวนหนึ่งตกลงมาที่คนทั้งสามอย่างพอเหมาะพอเจาะ เปียกตั้งแต่หัวถึงเท้า น้ำไหลลงมาเป็นทาง ตามเส้นผมลงสู่พื้น มือใหญ่ของทั้งสามยกขึ้นลูบหน้าไล่น้ำที่ยังมีอยู่ให้พ้นไป แล้วเงยหน้าขึ้นมองชั้นบนแต่ไม่พบใครอยู่เลย ทั้งหมดมองหน้ากันไปมา แล้วนึกออกเพียงคนเดียว ทั้งสามวิ่งตามกันขึ้นไปยังชั้นสามห้องนั่งเล่นรวม โดยไม่มีใครให้ความสนใจกับเสื้อผ้าที่เปียกโชก และมีน้ำเป็นรอยรองเท้าตามย่างก้าวของทั้งสาม
ปึ้ง........................
เสียงเปิดประตูอย่างแรงดังขึ้นเบื้องหลังเหล่าทโมนที่ยังคงอยู่ในสภาพเดิมไม่มีผิด ทั้งหมดไม่เว้นแม้แต่สามนางฟ้าต่างลงไปนั่งหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เป็นภาพที่กวนอารมณ์คนมาใหม่ได้อย่างดี
“เฟริน”
เสียงสามเสียงผสานกันอยู่หน้าประตูห้อง ทำให้คนในห้องที่หันมาตามเสียงยิ่งหัวเราะกันหนักขึ้นไปอีก
“เย็นดีไหมฮะรุ่นพี่ คาโล”
เฟรินเอ่ยถามทั้งที่ยังไม่หยุดหัวเราะ
“เย็นซิ เย็นดีเลยล่ะ”
โรเวนเอ่ยขึ้นทันที แล้วยังไม่ทันที่ใครจะตั้งตัว น้ำจากที่ไหนไม่รู้ก็ตกใส่หัวทุกคนที่ร่วมก่อการอย่างเย็นสบาย
“เย็นดีไหมเฟริน”
“เย็นดีฮะพี่โรเวน พวกเรามาต่อกันดีกว่า ร้อนๆแบบนี้เล่นสงกรานต์มันซะเลยแล้วกัน”
ว่าแล้วเจ้าตัวก็เริ่มสาดน้ำใส่ทุกคน สงกรานต์หน้าร้อนทำให้ทุกคนเริ่มเย็นสบาย ไม่ช้าทั่วทั้งป้อมก็ได้เย็นฉ่ำสดชื่นกันถ้วนหน้า รุ่นพี่รุ่นน้องต่างสาดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน จนเวลาเย็นเข้ามาถึงอย่างรวดเร็ว ความเย็นจากน้ำทำให้ทุกคนรู้สึกสบายตัวขึ้นจนลืมเรื่องงาน คนที่ไม่เคยเห็นรอยยิ้มก็ยิ้มออกมาให้ได้เห็น
เสียงพลิกตัวจากเตียงข้างเคียง ทำให้คนที่รู้สึกตัวได้ง่ายตื่นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว พร้อมด้วยนักฆ่าประสาทไวกับสิ่งผิดปกติ ทั้งคู่ลุกขึ้นมาสบตากันก่อนจะหันไปยังคนที่นอนอยู่ตรงกลาง หญิงสาวในท่านอนห่มผ้ามิดชิดผิดเคย ดวงหน้าภายใต้แสงจันทร์อ่อนๆเห็นได้ลางเลือนว่าติดจะแดง เสียงครางเบาๆกระทบโสดของคนทั้งคู่ คิลรีบลุกขึ้นติดไฟให้ห้องสว่าง คาโลรีบลุกขึ้นมายืนข้างเตียงคนที่ยังหลับภายใต้ผ้าห่มมิดชิด มือหนายกขึ้นอังหน้าผากแล้วต้องรีบชักมือออก
“เฟรินตัวร้อนจี๋เลย”
คาโลเงยหน้าขึ้นบอกเพื่อนร่วมห้อง ดวงตาแสดงความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด มือที่ยกขึ้นอังความร้อนเต็มไปด้วยเหงื่อของร่างที่ยังคงหลับอยู่
“แล้วเอาไงดีล่ะ”
คาโลตัดสินใจเรียกลุงหมอออกมาดูอาการของหญิงสาว สักพักลุงหมอก็บอกว่าไม่เป็นไรมาก แค่เป็นหวัดแต่ตัวร้อนมากจำต้องลดไข้ให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นอาจจะช็อคได้ง่าย แต่คนทั้งสองเป็นผู้ชาย แม้หนึ่งในนั้นจะเป็นคนรักแต่ก็ไม่สมควร จึงต้องเรียกผีสาวออกมาช่วยเช็ดตัวให้ แล้วสองหนุ่มก็นั่งเฝ้าไข้อยู่จนเช้า เฟรินตื่นพร้อมอาการไข้ที่ทุเลาลงมาก จนเหลือแค่อุ่นๆเท่านั้น
“เป็นยังไงบ้างเฟริน”
ชายหนุ่มถามทันทีที่หญิงสาวลืมตาตื่น กระนั้นเธอก็ยังมีอาการอ่อนเพลียอยู่ ลำคอที่แห้งผากทำให้พูดอะไรเสียงดังไม่ได้มากนัก
“หิวน้ำจังคาโล”
“เดี๋ยวนะ”
แล้วคิลก็รีบไปเอาน้ำมาให้ทันที ปล่อยให้สองหนุ่มสาวได้ใช้เวลาอยู่กันตามลำพัง
“ฉันเป็นอะไรไปหรอ ทำไมเพลียจังร้อนๆหนาวๆด้วย”
“นายเป็นหวัดน่ะ เมื่อคืนไข้ขึ้นสูงเลย ฉันบอกแล้วให้รีบอาบน้ำนายก็ไม่เชื่อ เป็นไงล่ะต่อไปนี้นายห้ามเล่นน้ำนานๆอีกแล้วนะ รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงแค่ไหน”
“รู้ซิ ถ้านายไม่ห่วงฉันนายคงไม่พูดยาวอย่างนี้หรอก”
แม้จะไม่ค่อยมีแรง แต่เจ้าตัวก็ยังอดปากไว้ไม่ได้ หลังจากนั้นเฟรินก็ถูกห้ามเล่นสงกรานต์กับคนอื่นโดยเด็ดขาด โดยมีสองหนุ่มคอยคุมเข้มขึ้นไปอีก
สงกรานต์นี้เล่นน้ำกันระวังระวังด้วยนะคะ อย่าเล่นให้มันอันตรายเลยนะ แล้วก็ขอให้ผู้อ่านรักษาสุขภาพด้วยนะคะ อย่าให้ป่วยไข้เพราะเล่นน้ำแล้วไม่ดูแลตัวเองให้ลำบากพ่อแม่ต้องมานั่งดูแลเลยนะคะ สนุกกันแค่พอดีก็พอ ด้วยความปรารถนาดีจากผู้แต่งค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ วรกัญญา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วรกัญญา
ความคิดเห็น